Szlachetna sztuka zapamiętywania snów

Każdy z nas zna kogoś, kto upiera się, że nie ma żadnych snów. Prawda jest taka, mózg przechodzi fazę marzeń sennych 3-4 razy w ciągu cyklu snu. Oznacza to, że technicznie rzecz biorąc każdy człowiek śni 3-4 razy w ciągu nocy. To, ile z tych snów zapamiętujemy to inna sprawa.
W mojej rodzinie pokutuje przesąd, że jeżeli po przebudzeniu spojrzymy w okno, to cały sen wyleci i nic nie zapamiętamy.  Nie wiem, co ma do tego okno, mi osobiście wystarcza przewrócenie się na drugi bok, żeby pracowicie wyśniony sen rozwiał się jak dym. Nie zawsze oczywiście, zwykle zapamiętuję przynajmniej jeden sen dziennie, czasem dwa. 
Ponoć obudzenie się właśnie z fazy REM, (kiedy pojawiają się marzenia senne) gwarantuje zapamiętanie snu, więc technicznie rzecz biorąc wystarczy ustawić budzik na godzinę, o której śnimy.  Jednak nie jest łatwo trafić we właściwy moment. 
Niektórzy posiadają zdolność wybudzania się wielokrotnie w ciągu nocy i zasypiania ponownie, po bardzo krótkim czasie, często tak szybko, że wcale nie pamiętają, że się budzili. Takie osoby zwykle pamiętają po kilka snów z każdej nocy. Osobnicy śpiący jak kamień przez całą noc zwykle nie pamiętają nic, albo ostatni sen, z którego wyrwał ich budzik.

 Chętni do ćwiczenia zapamiętywania snów znajdą poniżej kilka przydatnych wskazówek.

• Po pierwsze trzeba chcieć, wiem, że to brzmi mało konkretnie, ale dla niektórych wystarcza sam fakt, że chcą zapamiętać sen, żeby go zapamiętać. Nastawienie jest ważne. Sam fakt zainteresowania zapamiętywaniem snów powinien wpłynąć dodatnio na wasze wysiłki.

• Można powtarzać przed snem kilka razy „zapamiętam mój sen”.

• Dobrze jest mieć niedaleko łóżka zeszyt i długopis, żeby w przypadku nagłego obudzenia się w nocy, można było zanotować w punktach, główne etapy naszego snu. To pomoże nam przenieść marzenie senne do pamięci długotrwałej i rano przywołać pełne wspomnienie.


• Bardzo pomocne jest prowadzenie dzienniczka snów. Im częściej zapisujemy sny, tym więcej ich pamiętamy. Jeżeli zapiszemy jeden z nich, to prawdopodobieństwo zapamiętania następnego, jest większe.  Jeżeli w napadzie lenistwa, nie zapisze kilku zapamiętanych snów mój mózg uznaje, że straciłam zainteresowanie i przez następnych kilka nocy nie pamiętam niczego. Nowe sny zapamiętuję dopiero, kiedy zapisze zaległe.

• Nie jest dobrze wyskakiwać z pościeli zaraz po przebudzeniu, postawcie sobie budzik blisko łóżka, żeby nie musieć wstawać, aby go wyłączyć.  Gwałtowne ruchy po obudzeniu potrafią skasować całe nasze wspomnienie snu.


• Jeżeli mamy możliwość zaufać naszemu zegarowi biologicznemu, dobrze jest budzić się bez budzika. Nie jest to jednak metoda dla osób ze skłonnością do zasypiania do pracy.

• Po przebudzeniu dobrze jest powtórzyć sobie zapamiętany sen jeszcze przed wstaniem, to działa podobnie jak zapisanie snu w punktach. Przepycha go z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej.

• Ponoć rano dobrze jest mieć półmrok w pokoju, co oznacza, że trzeba mieć żaluzje, albo ciemne zasłony, żeby światło nie wytrącało nas ze snu. Dodatkowo, rano widoki za oknem nie rozproszą nas i nie wytrącą z rytmu.


• Zrelaksowanie się przed zaśnięciem również wpływa dodatnio na zapamiętywanie snów

• Dobrze jest też, raz na jakiś czas wymienić się z kimś opowieściami, o tym, co nam się śniło. 
To stworzy nam nawyk zapamiętywania marzeń sennych.

• Dla miłośników trudnych rozwiązań pojawia się sugestia, żeby przed snem zrezygnować z wizyty w łazience (zaznaczam jednak, że nie w wypadku, kiedy parcie na pęcherz nas męczy, bo wtedy wcale nie zaśniemy). Pęcherz będzie się spokojnie napełniał, w miarę jak nerki będą wykonywać swoją pracę i parcie obudzi nas w nocy, ze środka snu. Sen REM jest płytki, więc powinniśmy wtedy dość łatwo zareagować na nagabywania pęcherza, obudzić się i pamiętać sen. Niestety zapamiętany sen może dotyczyć poszukiwania toalety.

• Nie przejmuj się, jeżeli te metody nie działają od razu, ani nawet w ciągu pierwszego tygodnia. Stres nie pomoże ci w spaniu.